Posty

Igrzyska Wolności 2025 - relacja subiektywna

Obraz
  W tym roku rzecz się miała w Hali EXPO, czyli obiekcie Targów Łódzkich. Kilka poprzednich edycji organizowano w EC1, ale myślę, że ze względu na to, iż obecnie teren Nowego Centrum to praktycznie wielki plac budowy, zdecydowano się na zmianę. Organizatorzy zadbali jednak, by zachować klimat i na ścianach scen głównych pojawiły się motywy świetlne wprost nawiązujące do tych, które pamiętamy z Hali Maszyn EC1. To świadczy o wielkiej dbałości i szacunku dla tradycji związanej z Igrzyskami Wolności. A do tych tradycji należy przede wszystkim rozmach organizacyjny, poziom merytoryczny, nienaganna oprawa organizacyjna, dbałość o gości – zarówno prelegentów jak i słuchaczy. Wystarczy przypomnieć, że ponad trzy tysiące osób miało do wyboru blisko 170   wydarzeń, w których wzięło udział ponad 500 panelistów i prelegentów. Ponad 200 organizacji wzięło na siebie obowiązek wsparcia wydarzenia na wielu różnych płaszczyznach – od wsparcia merytorycznego, organizacyjnego i medialnego, po...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Tratwą do lepszego świata

Obraz
       Maciej Hen raz na jakiś czas znika, milknie, rzadziej pojawia się w mediach społecznościowych, nieczęsto spotyka się z czytelnikami… a ja się cieszę. Bo to znak, że pracuje nad nową książką.           A każda nowa publikacja tego autora to dla mnie prawdziwa radość. I nigdy się nie zawiodłam. Poza pięknym językiem (jak ktoś jest Henem – to oczywiste), poza opisem kawałka świata i czasu, to zawsze haust nadziei. Po każdej przygodzie z książkami Macieja Hena wraca do mnie przeświadczenie, że człowiek to w gruncie rzeczy twór przyjazny i pełen dobrych intencji. Nie zawsze mu wychodzi, czasami złe się odzywa, ale gdzieś, na końcu drogi – czeka nadzieja.           Hen raz sięga do czasów odległych („Solfatara” - XVII wiek, czy „Segretario” – XV wiek), raz zwraca się do czasów znacznie nam bliższych („Deutsch dla średnio zaawansowanych” – XXI wiek). Jednak wszędzie tam – w ...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

List Otwarty do Marszałka Sejmu RP, Szymona Hołowni

Obraz
                                                        Szanowny Panie Marszałku, zwracam się   do Pana jako publicystka, jako matka i babcia ale przede wszystkim jako obywatelka Rzeczpospolitej Polskiej, dla której przyszłość kraju to los wszystkich pokoleń, które dziś żyją w granicach naszego kraju, jak i tych, które po nas nadejdą. W ogromnym stopniu ten los zależy od Pana decyzji, Pana odwagi i Pana poczucia odpowiedzialności. Rozumiem, że jest Pan w trudnej sytuacji, ale jeśli ktoś wziął na swoje barki powagę drugiej osoby w państwie, musiał liczyć się z możliwością nadejścia chwil trudniejszych niźli błyskotliwe i pełne humoru prowadzenie obrad sejmu. W tej roli jest Pan oczywiście doskonały, ale jak wiemy, ambicje Pana sięgają znacznie wyżej. Kiedy startował pan w wyborach prezydenckich miał Pan jasno wytyczony szlak, który miał ...
16 komentarzy
Czytaj więcej

Pożegnanie z Czytelnikami (na jakiś czas...)

Obraz
To już ostatni tekst, który publikuję w tym miejscu. Wczorajszy wynik wyborów uświadomił mi, że cotygodniowe siadanie do klawiatury nie ma najmniejszego sensu. Od kilku lat chodziłam na protesty, pisałam artykuły, przeprowadzałam wywiady… wszystko z wiarą w to, że pokonamy siły niedemokratyczne, ksenofobiczne, profaszystowskie. Nie pokonaliśmy.  Więcej – Polacy nie wybrali polityka, Polacy na urząd prezydenta wybrali człowieka o przestępczym życiorysie. I żeby to był jeszcze inteligentny i wpływowy boss mafii! Nie, wybrałaś sobie, połowo narodu, tępego wykidajłę dowożącego dziwki klientom do hotelu. Pytanie, ile z nich robiło to dobrowolnie? No cóż, skoro uważasz, połowo narodu, że to prezydent twojej miary i twoich marzeń, to pozostaje mi przyjąć tę wiedzę. Ale gadać z tobą ani do ciebie nie mam już ochoty.  Tak, ta opinia dotyczy tylko połowy wyborców… Ale pamiętacie utyskiwanie, że rząd „nie dowozi”, że za wolno, że mało skutecznie, że żółta kartka, że czerwona… To słowa te...
7 komentarzy
Czytaj więcej

Chorągiewki Stanowskiego

Obraz
                                                            Fot.  AI/TVN24/kolaż-ceran.press Nie bójcie się, nie będę analizowała przebiegu debaty. Już tyle słów powiedziano, że moje trzy grosze nikomu potrzebne nie będą. Poza tym – kto wie, na kogo będzie głosował ten wie, a kto nie wie, to już mu studyjne przepychanki i tak niewiele podpowiedzą. Nie powiem więc słowa o faworytach stawki, o mieszkaniu pana Jerzego ani o wizycie Magdaleny Biejat u prezydenta.  Ale jednak przy debacie się zatrzymam. Spojrzę na nią z punktu widzenia organizacji medialnego wydarzenia. Bo to przecież, tak naprawdę – wielkie show. Jeśli ktoś spodziewał się polityczno-filozoficznych dysput o roli państwa, to jest boleśnie naiwny. Kto miał niby o tym dyskutować – Maciak z Wochem? W przeciwieństwie do debaty, która odbyła się w „Super Expressie”, prz...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Kilka uwag dla niezdecydowanych

Obraz
                                                                     Fot. domena publiczna/AI Przed nami ostatnie dwa tygodnie przed podjęciem ostatecznej decyzji. W prezydenckich wyborach w pierwszej turze zwykle stawia się średnio     nieco powyżej 58% uprawnionych do głosowania. W drugiej minimalnie więcej. Czyli, nieco więcej niż połowa dorosłego i świadomego społeczeństwa jest zainteresowana tym, w jakim kraju żyje, kto rządzi   a co za tym idzie – ma wpływ na tego społeczeństwa los. Druga połowa ma to gdzieś. Bardzo zżymamy się na to, choć czasami mam wrażenie, że całe szczęście, iż niektórzy faktycznie pozostają w domach. Bo ich brak zainteresowania procesem wyborów to wypadkowa ich braku jakiegokolwiek rozeznania; nie mają pojęcia na jaki urząd i kogo mieliby powołać. Nie daj Boże, by takie...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Profesor wagi ciężkiej

Obraz
   25 kwietnia  w gościnnych, przepięknych wnętrzach pałacu Bidermanna odbyła się premiera książki   "Profesor wagi ciężkiej".  Kilka lat temu postanowiłam spisać wspomnienia o moim ojcu, Waldemarze Ceranie. Był uczonym, ale też mężem, ojcem, przyjacielem, synem, bratem... Miał mnóstwo zalet i nie był wolny od wad, jak każdy prawdziwy człowiek. Nie próbowałam stworzyć na kartach tej ksiązki fałszywego świątka, co często staje się udziałem wielu tego typu publikacji, zwłaszcza tych pisanych sercem. Ja się jednak bardzo pilnowałam by tekst, który oddaję w ręce Czytelników był prawdziwy, nielukrowany, ale też bez przekraczania granic i bez poszukiwania sensacji. Ot, opowieść o czowieku, który często, jak księżyc, znany był z jednej strony. Tymczasem ta druga, nieco skryta, była nie mniej ciekawa.  Spotkaliśmy się w pałacu Bidermanna, siedzibie Centrum Ceraneum, by zaprezentować książkę, ale przede wszystkim - by wspominać, by oddać się wielu wzruszeniom i...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej