CERAN.PRESS

  Fot. Unsplash/Mr Cup Z tego, co wiem, moi przodkowie byli ludźmi porządnymi. I po mieczu i po kądzieli. Nie słyszałam o żadnych rodzinnych tajemnicach z trupem w tle, czy choćby z jakąś grubszą czy drobniejszą aferką. Ale ważne jest tu sformułowanie: „z tego, co wiem”. A z pewnością nie wiem wszystkiego. Bo nikt nie może znać losów, a zarazem grzechów każdego swojego antenata. Naszą część Europy nawiedzały różne dziejowe zawieruchy – wojny, rewolucje, powstania, bunty. I ani ja, ani nikt nie może mieć pewności, kto i jak się zachował, czy nasi przodkowie zawsze byli wyłącznie bohaterami z kryształu. Jedni pewnie byli – inni nie. O ile mogę przyjąć, że moi dziadkowie, Zygmunt i Tadeusz nigdy nie splamili się żadnym świństwem a już na pewno nie mieli na sumieniu zbrodni, to co ja wiem o ich dziadkach, pradziadkach i innych praszczurach…? Mój odległy przodek był żołnierzem w carskiej armii i walczył w wojnie rosyjsko-tureckiej. Był wcielony do wojska w ramach przymusowej branki. I c...

  Fot. Dorota Ceran Za nami już kolejna edycja Igrzysk Wolności, które stały się wielkim świętem demokratycznych środowisk. Do Łodzi w Igrzyskowy weekend zjeżdżają ekonomiści, socjolodzy, politycy, dziennikarze, aktorzy, pisarze, prawnicy, aktywiści działający na przeróżnych polach… po prostu – ludzie, dla których ważna jest demokracja i wszystkie wynikające z niej powinności i prawa. W tym roku tytułem i zarazem tematem przewodnim Igrzysk była „ZIELONA NIEPODLEGŁOŚĆ”. Temat na tyle pojemny, że można było go wpleść w każdą dyskusję, bo przecież jeśli Europa – to najlepiej zielona, jeśli Ukraina – to niepodległa, jeśli waluta to wspierająca także zieloną transformację. Ta edycja była rekordowa pod względem liczby prelegentów i panelistów. Odliczyło się bowiem 400 osób, które gotowe były podzielić się swoją wiedzą i przemyśleniami na rozmaite tematy, wszystkie oscylujące jednak wokół poczucia   sprawiedliwości społecznej i wolności. EC1 w piątkowe popołudnie zaczęła w...

  Kiedy zobaczyłam zdjęcia z Buczy, po raz pierwszy od niepamiętnych czasów   - zapłakałam. A w głowie zabrzmiała mi piosenka z czasów dzieciństwa – „Puscj wsjegda budzjet solnce”… Każdy kto należy do mojego pokolenia uczącego się obligatoryjnie rosyjskiego w szkole, tę piosenkę zna. Cudną, pro pokojową, pełną nadziei na lepszy czas. I zrodziło mi się pytanie – czy ten chłopczyk z piosenki, który na karteczce wymalował słoneczko, ten malcziszek – nie jest przypadkiem ojcem, a może dziadkiem gnoja strzelającego ludziom w tył głowy, żeby nie spojrzeć w oczy. Bo spojrzenie w oczy mogłoby może sprawić, że ręka zadrży smarkaczowi?                                       https://www.youtube.com/watch?v=aQPI_GXFano Dzień masakry w Buczy (symbolicznej już, ale przecież nie jedynej) sprawił, że to, co gdzieś głęboko we mnie siedziało jako sympatia, albo przynajmniej rozumienie rosyjskiej dusz...

    Po prostu... razem.   https://www.youtube.com/watch?v=52KD5CgYze4 © Dorota Ceran/ceran.press   Przedruki są możliwe z zastrzeżeniem podania źródła.   ceran.press to   454796  wyświetleń. Gdyby za każdym kryła się 1 złotówka... kto by nas zatrzymał? Czytasz? Jeśli możesz wesprzeć, zrób to, korzystając z linku: https://zrzutka.pl5/b6wyct  

  Fot. Dorota Ceran Nie jestem specjalnie płaczliwa i nie wzruszam się łatwo. Ale kiedy w pasażu Rubinsteina łodzianie wraz z Ukraińcami wspólnie zaśpiewali „Sokoły”, łzy same mi popłynęły z oczu. Nagle ta biesiadna pieśń, którą, nie ukrywajmy, kojarzymy głownie z końcem zakrapianej imprezy, nabrała zupełnie innego wymiaru. Może właśnie dlatego, że jest tak swojska, taka „Ogniowo mieczowa”, dlatego, że kojarzy się z relaksem przy ognisku lub weselnymi poprawinami – w nowej sytuacji ścisnęła za gardło. I jeszcze te nowe słowa:   Hej, hej, Sokoły, Omijajcie góry pola doły, Bijcie, bijcie w tarabany, Ukrainy Moskwie nie oddamy.   Ale to nie koniec wzruszeń. Oto długą na 350 metrów ukraińską flagę, która wypełniła przestrzeń od Placu Wolności po Pasaż Rubinsteina uszyli na własny koszt…   mieszkający w Łodzi Turcy. To wspaniały gest jedności między narodami, wzajemnego pragnienia pokoju i normalnego życia. Kim są Turcy, którzy przygotowali tę gigantyczną sektor...