Felieton - Puscj wsjegda budzjet solnce?

 



Kiedy zobaczyłam zdjęcia z Buczy, po raz pierwszy od niepamiętnych czasów  - zapłakałam. A w głowie zabrzmiała mi piosenka z czasów dzieciństwa – „Puscj wsjegda budzjet solnce”… Każdy kto należy do mojego pokolenia uczącego się obligatoryjnie rosyjskiego w szkole, tę piosenkę zna. Cudną, pro pokojową, pełną nadziei na lepszy czas. I zrodziło mi się pytanie – czy ten chłopczyk z piosenki, który na karteczce wymalował słoneczko, ten malcziszek – nie jest przypadkiem ojcem, a może dziadkiem gnoja strzelającego ludziom w tył głowy, żeby nie spojrzeć w oczy. Bo spojrzenie w oczy mogłoby może sprawić, że ręka zadrży smarkaczowi?

                                     https://www.youtube.com/watch?v=aQPI_GXFano

Dzień masakry w Buczy (symbolicznej już, ale przecież nie jedynej) sprawił, że to, co gdzieś głęboko we mnie siedziało jako sympatia, albo przynajmniej rozumienie rosyjskiej duszy – rozpadło się z hukiem. Coś we mnie pękło, coś się przewróciło. Do tego stopnia, że nie mogłam słuchać płyty Wysockiego, którą mam w samochodowym odtwarzaczu wraz z innymi ukochanymi wykonawcami. Wiem, jestem pewna, że Wysocki, gdyby żył, powiedziałby Putinowi: ИДИ НА ХУЙ!  Na pewno tak właśnie by powiedział. Ale po Buczy nie byłam gotowa, by go słuchać.

Kiedyś mnie zapytano, jaką książkę, jedyną, zabrałabym na bezludną wyspę. Bez wahania powiedziałam, że „Braci Karamazow” Dostojewskiego. Bo go, cholerę, hazardzistę i polakożercę kocham i już. I kocham Tołstoja, Bułhakowa, Czechowa, Czajkowskiego, Gogola, Akunina…  I co mam dzisiaj z tym zrobić? Mam wyrzucić ze świadomości to, co towarzyszyło mi przez lata i pomagało zrozumieć świat?

Winni zbrodni w Buczy pod Kijowem są m.in. żołnierze z Syberii. Wielu z nich to nie są w ogóle Rosjanie. Bo znaczącą część rosyjskiej armii stanowią  członkowie mniejszości etnicznych. Jak pisze Dmitrij Repliańczuk, z ukraińskiego portalu slidstvo.info – są to ludzie z głębokiej prowincji, dla których armia jest jedyną szansą na jakie takie bytowanie, wybierani według klucza „na wiejskiego głupka”. Sądzicie, że oni w ogóle słyszeli kiedykolwiek o Tołstoju? Że słuchają Czajkowskiego? Że mieli kiedyś w rękach którąkolwiek z książek Borisa Akunina? Że któryś z nich zobaczył film „Zwyczajny faszyzm” Michaiła Romma?

Putin, Ławrow, Pieskow i inne swołocze z pewnością znają ten kanon, tyle tylko, że miara sukinsyństwa znacznie przeważyła w nich miarę kultury. Ale nie, nie pozwolę wam, bandyci, odebrać mi kart ukochanych książek, nie zabierzecie mi dźwięków z partytur Czajkowskiego, kadrów Tarkowskiego… ani chropawego brzmienia głosu Wysockiego. Będę go słuchała, życząc wam wszystkiego najgorszego.


© Dorota Ceran/ceran.press 

 Przedruki są możliwe z zastrzeżeniem podania źródła. 

 ceran.press to

 454931


 wyświetleń. Gdyby za każdym kryła się 1 złotówka... kto by nas zatrzymał? Czytasz? Jeśli możesz wesprzeć, zrób to, korzystając z linku:


 

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Awantura w Zgierzu, czyli czego się nie dowiesz z Łódzkich Wiadomości Dnia (TVP3)

Obraz
  https://create.microsoft.com/pl-pl/TVP3 Łódź W jednym ze swoich ostatnich tekstów pisałam o tym, jak fatalnie wygląda kwestia oglądalności w ośrodkach terenowych TVP (w lipcu 2024 była to średnia liczba 83 widzów dziennie).   To bardzo smutne, zważywszy, że ogólnopolskie anteny telewizji publicznej wróciły do standardów, jakich oczekiwali odbiorcy i oglądalność jest znów na bardzo przyzwoitym poziomie („19.30” ogląda ponad półtora miliona osób każdego dnia).   Pojawiło się także kilka znakomitych, nowych formatów, jak choćby „Trójkąt Polityczny” Aleksandry Pawlickiej i Renaty Grochal czy nieco satyryczne – „Kwiatki Polskie”   oraz mój ulubiony „Alfabet Propagandy” z bezcennym udziałem Andrzeja Krajewskiego. Pod okiem Andrzeja Krajewskiego właśnie doskonaliłam się przez lata w analizie materiałów telewizyjnych pod kątem wykazywania nierzetelności autorów, świadomej manipulacji, kłamliwych treści. W chwili zamknięcia „szczujni” ten rodzaj mojej pracy uznałam za prz...
Czytaj więcej

TVP3 - oglądalnośc? Nie ma.

Obraz
  Kiedy w 2016 roku pewien rosyjski, dodam – dysydencki dziennikarz zapytał mnie, czy odczuwam w swojej pracy coś w rodzaju autocenzury, powiedziałam mu, że absolutnie nie. Mało tego – z całą mocą zapewniłam go, że w Polsce dziennikarze w ogóle nie mają tego problemu, że jedyna forma autocenzury to ta, która nie pozwala na zrobienie komuś krzywdy. Bardzo się zdziwił. Bo przecież rosyjscy dziennikarze nigdy nie mieli tego komfortu.   A ja  w swojej naiwności pękałam z dumy, że żyję w kraju, gdzie dziennikarz może bezpiecznie  i zgodnie z sumieniem pracować. I jeszcze tego samego roku przekonałam się, jak bardzo nie miałam racji. Jak szybko okaże się, kto jest kim naszym zawodzie. I tu już nawet nie chodzi o autocenzurę, lecz o zwykłe sprzedanie duszy diabłu. W ciągu kilku miesięcy zmienił się w Polsce świat. A już świat, który znałam z TVP – przewrócił się i porozbijał na kawałki. Po wygranych wyborach 15 października wiedziałam, że mój świat wraca. Powoli, ale ...
Czytaj więcej

Kobiety Konfederacji - majątek ruchomy

Obraz
  Fot. domena publiczna/x/@KarinaBosak Kobiety reprezentują całą, pełną gamę rozmaitych postaw, wartości i poglądów politycznych. To oczywiste, to normalne, tak ma być. Każda z nas oczekuje czego innego od życia, od otaczających nas ludzi, od siebie   samej. Jedne z nas chcą realizować się w pracy zawodowej, kładą nacisk na karierę, spełniają się w swoich zawodowych rolach. Coraz częściej świadomie rezygnują z życia rodzinnego, nie widzą się w rolach matek, żon i strażniczek rodzinnego ciepła. Są kobiety, które potrafią i chcą łączyć te sfery. Pracują a jednocześnie są matkami, żonami, nadają ton życiu rodzinnemu. Nie brak też pań, dla których życiowym spełnieniem jest wyłącznie rodzinne szczęście, troska o dom i o bliskich. I każda z tych ról jest super - o ile jest samodzielnym, autonomicznym wyborem kobiety.  Nigdy jednak nie zrozumiem kobiet, które z zapałem, z błyskiem w oku i ogniem w działaniach   współdziałają z tymi, którzy traktują je jak człowieka go...
Czytaj więcej