Felieton - Marzycielka

 


Od kilku dni nie ustają w mediach społecznościowych, ale także w bezpośrednich rozmowach, dyskusje na temat wydarzenia, które miało miejsce w „Szkle Kontaktowym” (TVN24) z udziałem Krzysztofa Daukszewicza i Piotra Jaconia. Przypomnę, że podczas programu Tomasz Sianecki i goszczący tego dnia na antenie Daukszewicz wrócili do słów J. Kaczyńskiego naśmiewającego się z osób transpłciowych podczas spotkań ze swoimi zwolennikami. Oczywiście,  komentarze obu panów były wobec wypowiedzi prezesa PiS krytyczne i prześmiewcze, jak na „Szkło” przystało. Zwykle ostatnie minuty programu to łączenie ze studiem i prowadzącym „Dzień po dniu”. Tym razem był to Piotr Jacoń. Najczęściej te  rozmowy są zabawne, dowcipne i świadczące o wzajemnej sympatii ich uczestników.

15 maja, w poniedziałkowym wydaniu byliśmy świadkami nieprzewidzianego zdarzenia. Jak to  bywa w programach „na żywo”, gdzie nie do końca autorzy mogą mieć wpływ na rzeczywistość a słowo idzie do ludzi i nie sposób je zatrzymać. Daukszewicz, pozostając niejako na fali dotychczasowych komentarzy, na widok Jaconia zapytał: „A jakiej on jest dzisiaj płci?” Jacoń nie podjął żartu, przedstawiając skrótowy plan informacji kolejnego programu i schodząc z anteny. Krzysztof Daukszewicz, myśląc, że też jest już poza anteną powiedział: „Chyba ja pierdolnąłem głupotę”.  No i zaczęło się.

Przepraszanie, kajanie się, kąśliwe komentarze wobec prowadzących „Szkło kontaktowe”. A celuje w nich, co już zupełnie prześmieszne – TVP INFO.

Tymczasem ja mam kilka refleksji związanych z tym wydarzeniem.

Refleksja pierwsza:

Krzysztof Daukszewicz z pewnością nie miał intencji zrobienia przykrości komukolwiek, a już tym bardziej – Piotrowi Jaconiowi. Zażartował z Kaczyńskiego, a nie z redaktora. Nie tylko nie nazwałabym tego złośliwością, ale również nie była to, moim zdaniem, żadna niezręczność.  Gdyby bowiem był to ktokolwiek inny niż Piotr Jacoń, pewnie skwitowałby te słowa jakimś żartem. Jednak dziennikarza to nie rozbawiło, ponieważ problem transpłciowości dotyczy jego rodziny, jego dziecka i wszelkie checheszki  na tym tle go nie bawią.  Daukszewicz chlapnął i natychmiast się zorientował, komentując swój błąd mocnym słowem. O złych intencjach nie było mowy.

Refleksja druga:

W mediach nastąpiło wzmożenie. Oburzeniom i dyskusjom końca nie ma. TVP aż trzęsie się z odrazy. Szkoda, że nie trzęsła się tak bardzo po słowach Kaczyńskiego, Wąsika czy Dudy. Rozumiem, że słowa człowieka inteligentnego i kulturalnego robią zwykle większe wrażenie…

Refleksja trzecia i kluczowa:

Czekam na czasy, kiedy bycie osobą transpłciową, bycie gejem, lesbijką nie będzie w ogóle niczym nadzwyczajnym. Niepełnosprawność będzie normalnym elementem życia drugiego człowieka, a różnice wynikające z kultury, rasy czy pochodzenia etnicznego będą miały znaczenie wyłącznie w wymiarze pozytywnym. Czekam na dzień, w którym do studia telewizyjnego osoba niepełnosprawna będzie zapraszana jako ekspert od polityki bliskowschodniej, czy ekonomii banku centralnego, a nie jako znawca problemów ludzi z niepełnosprawnościami. Kiedy gej nie będzie musiał ogłaszać dramatycznych coming outów  podobnie jak nie muszą opowiadać się w tej materii ludzie hetero. Kiedy człowiek czarnoskóry nie będzie czuł się dotknięty, kiedy ktoś wspomni tę oczywistość a osoba transpłciowa czy jej bliscy będą  potrafili przyjąć żart na temat ich życia i żart ten powtórzyć w towarzystwie. Marzę o czasach, kiedy ludzkie relacje będą opierać się na wzajemnym szacunku i sympatii i nikt nie będzie musiał bać się złych intencji. Taka ze mnie marzycielka…



Dorota Ceran/ceran.press 

 Przedruki są możliwe z zastrzeżeniem podania źródła. 

 ceran.press to

459234



 wyświetleń. Gdyby za każdym kryła się 1 złotówka... kto by nas zatrzymał? Czytasz? Jeśli możesz wesprzeć, zrób to, korzystając z linku:


 

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Awantura w Zgierzu, czyli czego się nie dowiesz z Łódzkich Wiadomości Dnia (TVP3)

Obraz
  https://create.microsoft.com/pl-pl/TVP3 Łódź W jednym ze swoich ostatnich tekstów pisałam o tym, jak fatalnie wygląda kwestia oglądalności w ośrodkach terenowych TVP (w lipcu 2024 była to średnia liczba 83 widzów dziennie).   To bardzo smutne, zważywszy, że ogólnopolskie anteny telewizji publicznej wróciły do standardów, jakich oczekiwali odbiorcy i oglądalność jest znów na bardzo przyzwoitym poziomie („19.30” ogląda ponad półtora miliona osób każdego dnia).   Pojawiło się także kilka znakomitych, nowych formatów, jak choćby „Trójkąt Polityczny” Aleksandry Pawlickiej i Renaty Grochal czy nieco satyryczne – „Kwiatki Polskie”   oraz mój ulubiony „Alfabet Propagandy” z bezcennym udziałem Andrzeja Krajewskiego. Pod okiem Andrzeja Krajewskiego właśnie doskonaliłam się przez lata w analizie materiałów telewizyjnych pod kątem wykazywania nierzetelności autorów, świadomej manipulacji, kłamliwych treści. W chwili zamknięcia „szczujni” ten rodzaj mojej pracy uznałam za prz...
Czytaj więcej

TVP3 - oglądalnośc? Nie ma.

Obraz
  Kiedy w 2016 roku pewien rosyjski, dodam – dysydencki dziennikarz zapytał mnie, czy odczuwam w swojej pracy coś w rodzaju autocenzury, powiedziałam mu, że absolutnie nie. Mało tego – z całą mocą zapewniłam go, że w Polsce dziennikarze w ogóle nie mają tego problemu, że jedyna forma autocenzury to ta, która nie pozwala na zrobienie komuś krzywdy. Bardzo się zdziwił. Bo przecież rosyjscy dziennikarze nigdy nie mieli tego komfortu.   A ja  w swojej naiwności pękałam z dumy, że żyję w kraju, gdzie dziennikarz może bezpiecznie  i zgodnie z sumieniem pracować. I jeszcze tego samego roku przekonałam się, jak bardzo nie miałam racji. Jak szybko okaże się, kto jest kim naszym zawodzie. I tu już nawet nie chodzi o autocenzurę, lecz o zwykłe sprzedanie duszy diabłu. W ciągu kilku miesięcy zmienił się w Polsce świat. A już świat, który znałam z TVP – przewrócił się i porozbijał na kawałki. Po wygranych wyborach 15 października wiedziałam, że mój świat wraca. Powoli, ale ...
Czytaj więcej

Kobiety Konfederacji - majątek ruchomy

Obraz
  Fot. domena publiczna/x/@KarinaBosak Kobiety reprezentują całą, pełną gamę rozmaitych postaw, wartości i poglądów politycznych. To oczywiste, to normalne, tak ma być. Każda z nas oczekuje czego innego od życia, od otaczających nas ludzi, od siebie   samej. Jedne z nas chcą realizować się w pracy zawodowej, kładą nacisk na karierę, spełniają się w swoich zawodowych rolach. Coraz częściej świadomie rezygnują z życia rodzinnego, nie widzą się w rolach matek, żon i strażniczek rodzinnego ciepła. Są kobiety, które potrafią i chcą łączyć te sfery. Pracują a jednocześnie są matkami, żonami, nadają ton życiu rodzinnemu. Nie brak też pań, dla których życiowym spełnieniem jest wyłącznie rodzinne szczęście, troska o dom i o bliskich. I każda z tych ról jest super - o ile jest samodzielnym, autonomicznym wyborem kobiety.  Nigdy jednak nie zrozumiem kobiet, które z zapałem, z błyskiem w oku i ogniem w działaniach   współdziałają z tymi, którzy traktują je jak człowieka go...
Czytaj więcej