Wieści z Łodzi - Pierwsza Łódzka Pielgrzymka Ekumeniczna do Ziemi Świętej




Kiedy 14 grudnia 2017 roku Sejm odrzucił projekt uczczenia jubileuszu 500-lecia reformacji, ludzie światli ze wszystkich środowisk, którym bliska jest idea poszanowania historii, tradycji i dorobku kulturowego poczuli się znieważeni. Byli wśród nich katolicy, ewangelicy, agnostycy i ludzie niewierzący w żadną z transcendencji, ale za to  - ceniący i rozumiejący wartość ludzkiej wspólnotowości.

Wyraz temu dał arcybiskup Grzegorz Ryś, Metropolita Łódzki  w liście adresowanym do duchownych Kościołów chrześcijańskich. Napisał w nim, między innymi:

...poziom wzajemnej akceptacji i bliskości nie wziął się znikąd. Pracowały nań poprzednie pokolenia – nie tylko we wzajemnych relacjach, ale także włączając się – każdy Kościół na swój sposób i miarę – we wspólne dobro naszego społeczeństwa i naszej Ojczyzny – przez tyle wieków przecież wielonarodowej i wielowyznaniowej, a nawet wieloreligijnej Łodzi. Trzeba to jasno wypowiedzieć, zwłaszcza u nas – w Łodzi – słusznie dumnej ze swojej wielokulturowości. Można było temu dać wyraz także i w Sejmie. Stało się inaczej. Trudno.

                Wcześniej, bo w 2013 roku poprzednik arcybiskupa Rysia, ks. abp Marek Jędraszewski podjął decyzję o zakończeniu organizowania dorocznej Ekumenicznej Drogi Krzyżowej.  Przed Wielkanocą  od lat dziewięćdziesiątych  organizowały  ją Stowarzyszenie Katolickiej Młodzieży Akademickiej, ZHR i łódzka kuria. Powiedział wówczas:

Droga krzyżowa jest katolicka i nie powinna być prowadzona jako wspólne nabożeństwo z przedstawicielami innych wyznań - likwidując w ten sposób piękną, wieloletnią tradycję. Jednocześnie dając dowód na  swoje kompletne niezrozumienie klimatu miasta, w którym się znalazł i w którym od początku do końca nie potrafił się odnaleźć. A przedstawicielom wszystkich środowisk chrześcijańskich było po prostu, zwyczajnie, po ludzku przykro.

Dlatego tak ważna, znacząca i pokrzepiająca okazała się Pierwsza Łódzka Pielgrzymka Ekumeniczna do Ziemi Świętej.



3 grudnia wyruszyło z Łodzi trzystu pielgrzymów, wśród nich, oprócz inicjatora, ks. abp. Grzegorza Rysia  - m.in. ks. Eugeniusz Fiedorczuk, proboszcz łódzkiej cerkwi prawosławnej, Leszek Wakuła, pastor Zboru Kościoła Chrześcijan Baptystów w Łodzi, ks. Marcin Undas, pastor ewangelicko-augsburski ze Zgierza, ks. Michał Makula, proboszcz parafii ewangelicko-augsburskiej św. Mateusza w Łodzi, ks. Semko Koroza -  pastor łódzkiego Zboru Ewangelicko-Reformowanego. W pielgrzymce wzięła też udział  Hanna Zdanowska, Prezydent  Miasta Łodzi.


Łódzcy pątnicy dotarli do Galilei, Nazaretu, byli nad Jeziorem Galilejskim, w Betanii, Jerozolimie i  oczywiście – w Betlejem. Tam, przy wtórze śpiewanych kolęd przed bazyliką Narodzenia Pańskiego odmówiono  wspólnie różaniec i wysłuchano słów ojca kustosza.  Francesco Patton  zainicjował modlitwę w intencji pokoju:

Proszę o modlitwę w intencji Ziemi Świętej, tak ukochanej przez Pana Boga, aby ten proces pokojowy, który tak często jest przerywany, który chwilami całkowicie upada, żeby trwał, żeby trwał do końca, i by zapanował pokój w tej ziemi. Zaapelował też o  modlitwę o pokój w Syrii.

 Pielgrzymka zakończyła się 9 grudnia  pozostawiając i jej uczestników i, mam nadzieję - wszystkich łodzian w przeświadczeniu, że wielokulturowość i ekumenizm to głęboko zakorzenione w naszej tradycji wartości. 




Fot. Semko Koroza

                                               


                                                  Przedruki są możliwe pod warunkiem podania źródła publikacji

                                                       © Dorota Ceran/ceran.press





  



Wpłacając datek  wspierasz powstawanie materiałów działu  "Wieści z Łodzi", które ukazują się na łamach ceran.press  Pod kazdym tekstem sygnowanym jako "Wieści z Łodzi" znajdzie się wpis: "Praca nad tym materiałem była możliwa dzięki wsparciu Twoje Nazwisko".  Dziękuję Ci.
W zależności od tego w jakiej formie i który dział chcesz wesprzeć, możesz dostosować wysokość progu:
3 zł, 5 zł, 10 zł, 16 zł, 17 zł, 25 zł, 30 zł, 44 zł, 50 zł, 80 zł, 83 zł, 100 zł, 500 zł 



Wejdź tutaj, dołącz do Patronów i  WSPIERAJ:




Z serwisem Ceran.Press współpracują





GŁÓWNY SPONSOR KSIĄŻKI
A ja Łódź wolę...









__________________________________________________________________

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Moja biedna telewizja

Obraz
  Był rok 2016. Pod łódzkim ośrodkiem telewizyjnym zebrał się tłum protestujących, którzy nie godzili się na przejęcie mediów publicznych przez PiS. Jeszcze wówczas nikt nie przewidywał, że TVP stanie się „szczujnią” w stopniu, który obserwowaliśmy do niedawna, ale wszyscy wiedzieli, że zaczyna się dziać bardzo źle. Byłam wśród protestujących. I to był jeden z najtrudniejszych dni w moim życiu. Nie godziłam się fundamentalnie na to, co Jacek Kurski wyrabiał z telewizją na życzenie Kaczyńskiego… ale tam, w środku budynku byli moi koledzy.  Ludzie, z którymi pracowałam 26 lat. Ludzie, którzy mi wielokrotnie dali dowody przyjaźni, z którymi przeżyłam wiele wspaniałych, twórczych dni, którzy byli niczym rodzina…  Teraz oni byli tam, a ja tu…   I przez prawie osiem lat czekaliśmy na zmianę. Oni tam, a ja tu. Po wyborach 15 października 2023 roku odetchnęliśmy. A kiedy wyłączono sygnał TVP a Danuta Holecka, Samuel Pereira et consortes poszli precz, nadzieja wlała się w wiele serc.
Czytaj więcej

TVP3 - oglądalnośc? Nie ma.

Obraz
  Kiedy w 2016 roku pewien rosyjski, dodam – dysydencki dziennikarz zapytał mnie, czy odczuwam w swojej pracy coś w rodzaju autocenzury, powiedziałam mu, że absolutnie nie. Mało tego – z całą mocą zapewniłam go, że w Polsce dziennikarze w ogóle nie mają tego problemu, że jedyna forma autocenzury to ta, która nie pozwala na zrobienie komuś krzywdy. Bardzo się zdziwił. Bo przecież rosyjscy dziennikarze nigdy nie mieli tego komfortu.   A ja  w swojej naiwności pękałam z dumy, że żyję w kraju, gdzie dziennikarz może bezpiecznie  i zgodnie z sumieniem pracować. I jeszcze tego samego roku przekonałam się, jak bardzo nie miałam racji. Jak szybko okaże się, kto jest kim naszym zawodzie. I tu już nawet nie chodzi o autocenzurę, lecz o zwykłe sprzedanie duszy diabłu. W ciągu kilku miesięcy zmienił się w Polsce świat. A już świat, który znałam z TVP – przewrócił się i porozbijał na kawałki. Po wygranych wyborach 15 października wiedziałam, że mój świat wraca. Powoli, ale wraca. Także ten te
Czytaj więcej

Felieton - Nie udało się, panie Rau.

Obraz
  Fot. Dorota Ceran Kiedy przyglądam się rozliczeniom, którym poddawane są byłe władze PiS na różnych szczeblach, nie narzekam, że dzieje się to zbyt wolno. Nie zależy mi na tym, by były to spektakularne akty zemsty, lecz solidne, poparte uczciwymi procedurami prawnymi   decyzje. Decyzje nieodwołalne i konsekwentnie realizowane. Obserwujemy pospolitych złodziei, pustoszących państwową kasę politycznych cwaniaczków, bandziorowatych typów żerujących na nieszczęściu chorych dzieci, przygłupich niedouków myślących, że Wielka to nazwisko jakiejś Katarzyny, oślizgłych wyrokowców tulących się do piersi – pożal się Boże – głowy państwa. Nie sposób wymienić ich wszystkich… Jest wymiar ogólnopolski tego nieszczęścia, ale jest też wymiar lokalny.   Zapraszam zatem do Łodzi roku 2017, kiedy to wojewodą był tu niejaki Zbigniew Rau. Tak   tak, ten sam Rau, który na kolejnym szczeblu swojej kariery, jako minister spraw zagranicznych odpowiadał za aferę wizową. Otóż, pan Rau, zacny profesor nauk p
Czytaj więcej