Na rogu Raka i Dalszego Życia - odc. 23

Już nie swędzi. Ale o spaniu mowy nie ma. Odzwyczaiłam się. Sami wiecie  na pewno, jak to jest, kiedy nocna pora zamienia się w poranek a wy przewracacie się na drugi bok. Czas się niemiłosiernie dłuży. wszystkie gnaty bolą, każda fałdka na prześcieradle zamienia posłanie w madejowe łoże. Zwykle w takich sytuacjach oglądam film, czytam... Aż w końcu padam i śpię. Jestem prawdziwą sową, uwielbiam pracować w nocy i wschód słońca wolę oglądać raczej od tej drugiej strony – kładąc się spać, a nie zrywając o brzasku. Zupełnie jak przeor u Krasickiego, który Wtenczas, nie mogąc znieść tego rozruchu, Ojciec Hilary obudzić się raczył. Wtenczas ksiądz przeor, porwawszy się z puchu, Pierwszy raz w życiu Jutrzenkę obaczył.

No ale żeby całkiem nie spać, to już przesada jest.  Trwa to już trzeci tydzień. Co godzina wstaję z łóżka, łażę, czytam, piję soki, znowu się kładę, włączam telewizor, łażę, czytam, piję soki... Mogłabym napić się wina, albo koniaku, albo wódki... Ale mowy nie ma. Nie wyobrażam sobie tego jakoś. Z alkoholem w ogóle mam tak, że w zasadzie nie piję, bo zawsze z tyłu głowy siedzi alarm: A jak trzeba będzie jechać samochodem?! Więc nie. Nawet na sen.

Patrzę w okno. Zauważyłam, że w bloku na przeciwko jest mieszkanie, gdzie światło pali się bez jednej przerwy, przez całe noce. Poświata nieco błękitna w oknie sugeruje, że chyba ktoś  spędza noce na komputerowych grach. Albo może walczy tak, jak ja... 

Od czasu do czasu bardzo tęgi pan wychodzi na balkon z papierosem. Pewnie nie ma pojęcia, że ktoś go obserwuje. Oczywiście, niejako mimochodem, z bezsenności. 

Dzisiaj znalazłam rozwiązanie: po prostu nie położę się w ogóle. Super!!! Zmontowałam program, obejrzałam film „I była miłość w getcie” z Markiem Edelmanem... Piękny choć oczywiście przeraźliwie tragiczny. Potem – kolejny tom „Rodziny Whiteoaków”... O 5.30 zrobiło się widno. Za oknem mgła. Idę się myć, przebieram się i powoli parzę moją ukochaną kawusię.

Po niekładzeniu się w ogóle do łóżka przez cały dzień nie czuję potrzeby snu. Nawet nie ziewam. I to tak już zawsze będzie? W sumie super, będę żyła dwa razy dłużej!!! Ale mówiąc poważnie, coś się we mnie chyba rozregulowało, organizm dostał jakiegoś oszalenia i postanowił czuwać.  A przecież sen jest nie dla żartu tylko dla regeneracji. Mój postanowił się nie regenerować, uznał najwidoczniej, że wystarczy.

A może ja już jestem zombie, tylko jeszcze o tym nie wiem? 

 

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Awantura w Zgierzu, czyli czego się nie dowiesz z Łódzkich Wiadomości Dnia (TVP3)

Obraz
  https://create.microsoft.com/pl-pl/TVP3 Łódź W jednym ze swoich ostatnich tekstów pisałam o tym, jak fatalnie wygląda kwestia oglądalności w ośrodkach terenowych TVP (w lipcu 2024 była to średnia liczba 83 widzów dziennie).   To bardzo smutne, zważywszy, że ogólnopolskie anteny telewizji publicznej wróciły do standardów, jakich oczekiwali odbiorcy i oglądalność jest znów na bardzo przyzwoitym poziomie („19.30” ogląda ponad półtora miliona osób każdego dnia).   Pojawiło się także kilka znakomitych, nowych formatów, jak choćby „Trójkąt Polityczny” Aleksandry Pawlickiej i Renaty Grochal czy nieco satyryczne – „Kwiatki Polskie”   oraz mój ulubiony „Alfabet Propagandy” z bezcennym udziałem Andrzeja Krajewskiego. Pod okiem Andrzeja Krajewskiego właśnie doskonaliłam się przez lata w analizie materiałów telewizyjnych pod kątem wykazywania nierzetelności autorów, świadomej manipulacji, kłamliwych treści. W chwili zamknięcia „szczujni” ten rodzaj mojej pracy uznałam za prz...
Czytaj więcej

TVP3 - oglądalnośc? Nie ma.

Obraz
  Kiedy w 2016 roku pewien rosyjski, dodam – dysydencki dziennikarz zapytał mnie, czy odczuwam w swojej pracy coś w rodzaju autocenzury, powiedziałam mu, że absolutnie nie. Mało tego – z całą mocą zapewniłam go, że w Polsce dziennikarze w ogóle nie mają tego problemu, że jedyna forma autocenzury to ta, która nie pozwala na zrobienie komuś krzywdy. Bardzo się zdziwił. Bo przecież rosyjscy dziennikarze nigdy nie mieli tego komfortu.   A ja  w swojej naiwności pękałam z dumy, że żyję w kraju, gdzie dziennikarz może bezpiecznie  i zgodnie z sumieniem pracować. I jeszcze tego samego roku przekonałam się, jak bardzo nie miałam racji. Jak szybko okaże się, kto jest kim naszym zawodzie. I tu już nawet nie chodzi o autocenzurę, lecz o zwykłe sprzedanie duszy diabłu. W ciągu kilku miesięcy zmienił się w Polsce świat. A już świat, który znałam z TVP – przewrócił się i porozbijał na kawałki. Po wygranych wyborach 15 października wiedziałam, że mój świat wraca. Powoli, ale ...
Czytaj więcej

Kobiety Konfederacji - majątek ruchomy

Obraz
  Fot. domena publiczna/x/@KarinaBosak Kobiety reprezentują całą, pełną gamę rozmaitych postaw, wartości i poglądów politycznych. To oczywiste, to normalne, tak ma być. Każda z nas oczekuje czego innego od życia, od otaczających nas ludzi, od siebie   samej. Jedne z nas chcą realizować się w pracy zawodowej, kładą nacisk na karierę, spełniają się w swoich zawodowych rolach. Coraz częściej świadomie rezygnują z życia rodzinnego, nie widzą się w rolach matek, żon i strażniczek rodzinnego ciepła. Są kobiety, które potrafią i chcą łączyć te sfery. Pracują a jednocześnie są matkami, żonami, nadają ton życiu rodzinnemu. Nie brak też pań, dla których życiowym spełnieniem jest wyłącznie rodzinne szczęście, troska o dom i o bliskich. I każda z tych ról jest super - o ile jest samodzielnym, autonomicznym wyborem kobiety.  Nigdy jednak nie zrozumiem kobiet, które z zapałem, z błyskiem w oku i ogniem w działaniach   współdziałają z tymi, którzy traktują je jak człowieka go...
Czytaj więcej