Na rogu Raka i Dalszego Życia - odc. 9

 


Odwiedza mnie kardiolog. Jest mocno stropiona moimi wyczynami w sali operacyjnej. Od jak dawna leczy się pani na nadciśnienie? O matko, pewnie już ze dwadzieścia lat! Biorę od niepamiętnych czasów tabletki na obniżenie ciśnienia i żyję normalnie. Dokładnie tak, jak zalecił mi swego czasu lekarz w szpitalu Barlickiego. Tam leżałam po jakimś podobnym rekordzie, oscylującym jakoś w granicach 280 na 200. Ooooooo, wtedy odczuwałam to bardzo, było mi niedobrze, kręciło mi się w głowie a moje ciało żyło własnym niezawisłym bytem, robiąc różne rzeczy, o które nie prosiłam. Zatrzymali mnie na oddziale chyba ze trzy tygodnie, żeby dojść przyczyny takiego stanu rzeczy, a właściwie – takiego stanu mnie. Nerki zdrowe, dno oka jak złoto, serce – super, a ciśnienie hula bez opamiętania. W końcu uznano, że to taka moja uroda, dano mi leki i cześć. Ale co? To ja kawy mam nie pić?! Mądry, kochany pan doktor powiedział, że po to będę brała pastylki, żeby żyć normalnie. I ja się tego trzymam. Codziennie rano popijam lekarstewko ukochaną kawusią.

                       Teraz, kiedy bada mnie kardiolog, ciśnienie mam książkowe – 120 na 74. Osłuchuje mi serce. Z przodu, z tyłu... Mówi, że na jej ucho wszystko jest w porządku. Musiała się pani bardzo zdenerwować tą operacją. I jak ja mam im wszystkim wyjaśnić, że absolutnie, w żadnym razie – nie!!!! Ja się operacjami i innymi zabiegami nie denerwuję!!! Ja powiem więcej – ja je nawet trochę lubię. Oj, nie śmiejcie się ze mnie, to ze względu na anestezjologa. Widocznie, pozbawiona wszelkich skłonności do uzależnień, podświadomie raduję się z legalnego naćpania. O zdenerwowaniu w każdym razie mowy nie ma. Już miałam kiedyś podobną sytuację. Moim zdaniem to przez Głupiego Jasia. No wiem, że on normalnym ludziom ciśnienie obniża, ale widać nie jestem w tej grupie. Lekarka wychodzi. Po chwili wraca. Nie daje mi spokoju myśl o pani. Proszę pójść ze mną. Idziemy po sąsiedzku – na kardiologię. Nasz oddział jest błękitny, sercowcy mają żółciutko... Gdybym ja projektowała te wnętrza, kardiologia byłaby czerwona, a żółta urologia. Czyli dobrze, że nie projektowałam...

                       Wchodzimy do gabinetu zabiegowego. Tu się robi echo serca. Tak normalnie, to ludzie czekają na termin pewnie ze dwa lata... Tymczasem tu mam badanie od ręki.  Trwa dłuższą chwilę. Lekarka oddycha z ulgą. Mam serce jak dzwon Zygmunta. To kiedy pani miała ten problem z Głupim Jasiem?

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Awantura w Zgierzu, czyli czego się nie dowiesz z Łódzkich Wiadomości Dnia (TVP3)

Obraz
  https://create.microsoft.com/pl-pl/TVP3 Łódź W jednym ze swoich ostatnich tekstów pisałam o tym, jak fatalnie wygląda kwestia oglądalności w ośrodkach terenowych TVP (w lipcu 2024 była to średnia liczba 83 widzów dziennie).   To bardzo smutne, zważywszy, że ogólnopolskie anteny telewizji publicznej wróciły do standardów, jakich oczekiwali odbiorcy i oglądalność jest znów na bardzo przyzwoitym poziomie („19.30” ogląda ponad półtora miliona osób każdego dnia).   Pojawiło się także kilka znakomitych, nowych formatów, jak choćby „Trójkąt Polityczny” Aleksandry Pawlickiej i Renaty Grochal czy nieco satyryczne – „Kwiatki Polskie”   oraz mój ulubiony „Alfabet Propagandy” z bezcennym udziałem Andrzeja Krajewskiego. Pod okiem Andrzeja Krajewskiego właśnie doskonaliłam się przez lata w analizie materiałów telewizyjnych pod kątem wykazywania nierzetelności autorów, świadomej manipulacji, kłamliwych treści. W chwili zamknięcia „szczujni” ten rodzaj mojej pracy uznałam za prz...
Czytaj więcej

TVP3 - oglądalnośc? Nie ma.

Obraz
  Kiedy w 2016 roku pewien rosyjski, dodam – dysydencki dziennikarz zapytał mnie, czy odczuwam w swojej pracy coś w rodzaju autocenzury, powiedziałam mu, że absolutnie nie. Mało tego – z całą mocą zapewniłam go, że w Polsce dziennikarze w ogóle nie mają tego problemu, że jedyna forma autocenzury to ta, która nie pozwala na zrobienie komuś krzywdy. Bardzo się zdziwił. Bo przecież rosyjscy dziennikarze nigdy nie mieli tego komfortu.   A ja  w swojej naiwności pękałam z dumy, że żyję w kraju, gdzie dziennikarz może bezpiecznie  i zgodnie z sumieniem pracować. I jeszcze tego samego roku przekonałam się, jak bardzo nie miałam racji. Jak szybko okaże się, kto jest kim naszym zawodzie. I tu już nawet nie chodzi o autocenzurę, lecz o zwykłe sprzedanie duszy diabłu. W ciągu kilku miesięcy zmienił się w Polsce świat. A już świat, który znałam z TVP – przewrócił się i porozbijał na kawałki. Po wygranych wyborach 15 października wiedziałam, że mój świat wraca. Powoli, ale ...
Czytaj więcej

Kobiety Konfederacji - majątek ruchomy

Obraz
  Fot. domena publiczna/x/@KarinaBosak Kobiety reprezentują całą, pełną gamę rozmaitych postaw, wartości i poglądów politycznych. To oczywiste, to normalne, tak ma być. Każda z nas oczekuje czego innego od życia, od otaczających nas ludzi, od siebie   samej. Jedne z nas chcą realizować się w pracy zawodowej, kładą nacisk na karierę, spełniają się w swoich zawodowych rolach. Coraz częściej świadomie rezygnują z życia rodzinnego, nie widzą się w rolach matek, żon i strażniczek rodzinnego ciepła. Są kobiety, które potrafią i chcą łączyć te sfery. Pracują a jednocześnie są matkami, żonami, nadają ton życiu rodzinnemu. Nie brak też pań, dla których życiowym spełnieniem jest wyłącznie rodzinne szczęście, troska o dom i o bliskich. I każda z tych ról jest super - o ile jest samodzielnym, autonomicznym wyborem kobiety.  Nigdy jednak nie zrozumiem kobiet, które z zapałem, z błyskiem w oku i ogniem w działaniach   współdziałają z tymi, którzy traktują je jak człowieka go...
Czytaj więcej