Artykuł – Marsz Wolności - By przywrócić Polsce normalność


           




Żebym ja  zrywała się ze snu w sobotę rano,  gnała do Warszawy po to tylko, żeby przejść jej ulicami kilka kilometrów – to jeszcze nie tak dawno, trzy, cztery lata temu – było niewyobrażalne. A jednak. Bo przecież nie mogę pozwolić na to, by ludzie w Europie myśleli, że wszyscy Polacy oczadzieli, że ci, którzy od dwóch lat nami rządzą mają przyzwolenie całego społeczeństwa, że wszyscy godzimy się na dewastację państwa. Nie! Europo!!! Nie godzimy się, nie chcemy, wypraszamy sobie!!!
            Jest w naszym pięknym kraju wielu mądrych, wspaniałych ludzi, obywateli Europy, którzy nie tkwiąc w ponurych odmętach średniowiecznych ideologii potrafią się im  przeciwstawić i krzyknąć NIE! Nie dadzą sobie wyrwać z ręki Konstytucji, zastraszyć, ogłupić.
          Piotr Szczęsny, Zwykły, Szary Człowiek nie do wszystkich swą ofiarą przemówił, co napawa mnie wstydem i bezbrzeżnym smutkiem. Ale też nie pozostała ta ofiara całkiem bez echa. Ludzie idąc na marsz odwiedzali miejsce, w którym ją złożył, stali w zadumie i odchodzili, zdaje się – silniejsi.



            Szli w marszu z flagami – biało-czerwonymi, błękitnymi, tęczowymi. Szli z uśmiechem, który, jak mówił Rafał Trzaskowski, jest wyrazem obywatelskiego nieposłuszeństwa. Nieposłuszeństwa ludzi z Warszawy, z Łodzi, Krakowa, Lublina, Skierniewic, z wiosek, z miast wielkich i małych. Tych ludzi, którzy zjawili się  na rondzie de Gaulle'a z najdalszych rubieży Ojczyzny i z Krakowskiego Przedmieścia. Którzy szli przy dźwiękach KOTKA PELI skandując: Idziemy-Po-Prawo-i-Sprawiedliwość, Idziemy-Po-Prawo-i-Sprawiedliwość, Idziemy-Po-Prawo-i-Sprawiedliwość...


            Na scenie witali ich ci, których znamy z pierwszych stron gazet. Ci, do których mieli pretensje, że tak długo im zeszło, zanim się zjednoczyli. Czy naprawdę się zjednoczyli? Czy faktycznie? Mam nadzieję, że tak. JESTEŚMY Z WAMI!!!,  JESTEŚMY Z WAMI!!! ale... nie schrzańcie tego, panie i panowie posłowie. Większość z Was, stojących na tej scenie, szanuję i lubię, z większością z Was chętnie usiadłabym przy filiżance espresso, by pogadać, pośmiać się, coś zaplanować... Każdy z Was jest godny zaufania i szacunku, tylko, na miłość Boską, macie być razem!!!! 



            Zbudujcie dom, zanim weźmiecie się za jego remont! Zbudujcie najpierw dom!!! Byśmy mogli mieszkać w nim bezpiecznie, byśmy mogli  w nim normalnie pracować, śmiać się a nawet, kłócić. TU JEST POLSKA!!!!! TU JEST POLSKA!!!!! TU JEST POLSKA!!!!! Tutaj Polska będzie. Bo OBRONIMY DEMOKRACJĘ!!!! – jak wołali uczestnicy marszu. WITAJ WOLNA WARSZAWO, WITAJ WOLNA POLSKO! – jak mówił poseł Andrzej Halicki.
            Kiedy rozbrzmiały dźwięki Mazurka Dąbrowskiego wzruszenie było niemal fizycznie namacalne. Bo gdy pięćdziesiąt tysięcy gardeł połączy głos we wspólnej pieśni, mało komu nie zakręci się łza w oku.   Bo to nie tylko jest dziś hymn narodowy, to nasze, Europo wołanie – że oto jesteśmy... „póki my żyjemy”.
            „Musicie przegrać, bo idzie po was normalna, uśmiechnięta, obywatelska Polska!!!!” – to słowa Grzegorza Schetyny, adresowane do dzisiejszej władzy. Słowa, które wybrzmiały mocno i które oby były prorocze. 



 Musicie przegrać, bo  naród nie daruje wam tego, jak traktujecie tych, którzy potrzebują pomocy najbardziej ze wszystkich na świecie i którzy od blisko miesiąca o tę pomoc was błagają. A wy macie dla nich rozwiązania pana Żalka, Pięty i bezdusznej Bernadetty. 


            Profesor Andrzej Rzepliński, ostatni prezes Trybunału Konstytucyjnego, jak zwykliśmy go nazywać,  został przywitany odśpiewanym „Sto lat”, co było wyrazem najgłębszej sympatii i szacunku. Kiedy Polacy śpiewają „Sto lat” – znaczy, że kochają. Kochamy Pana, Profesorze, za Pana mądrość, szlachetność, wiedzę. Za to, że jest Pan człowiekiem prawym, za to, że możemy być z Pana dumni, że możemy się Panem chwalić. Spójrz, Europo, kogo my tu mamy... Polska nie ma twarzy Jarosława Kaczyńskiego. Polska ma twarz Władysława Bartoszewskiego, Lecha Wałęsy, Henryki Krzywonos, Andrzeja Rzeplińskiego...


            Polska, Europo, to artyści, których przecież znasz dobrze. To Andrzej Wajda, Krystyna Janda... To Wojciech Pszoniak, Andrzej Seweryn, Daniel Olbrychski. Oto fragment „Ziemi Obiecanej”, który odrobinę uaktualnili:  „Ja nie mam nic. Ty nie masz nic. On nie ma nic. To jest tyle, w sam raz tyle, aby razem z wami przywrócić Polsce normalność!”



           
           
           





Fot. i filmy - Dorota Ceran



Z serwisem Ceran.Press współpracują




GŁÓWNY SPONSOR KSIĄŻKI
A ja Łódź wolę...
________________________________________________________________________































Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Awantura w Zgierzu, czyli czego się nie dowiesz z Łódzkich Wiadomości Dnia (TVP3)

Obraz
  https://create.microsoft.com/pl-pl/TVP3 Łódź W jednym ze swoich ostatnich tekstów pisałam o tym, jak fatalnie wygląda kwestia oglądalności w ośrodkach terenowych TVP (w lipcu 2024 była to średnia liczba 83 widzów dziennie).   To bardzo smutne, zważywszy, że ogólnopolskie anteny telewizji publicznej wróciły do standardów, jakich oczekiwali odbiorcy i oglądalność jest znów na bardzo przyzwoitym poziomie („19.30” ogląda ponad półtora miliona osób każdego dnia).   Pojawiło się także kilka znakomitych, nowych formatów, jak choćby „Trójkąt Polityczny” Aleksandry Pawlickiej i Renaty Grochal czy nieco satyryczne – „Kwiatki Polskie”   oraz mój ulubiony „Alfabet Propagandy” z bezcennym udziałem Andrzeja Krajewskiego. Pod okiem Andrzeja Krajewskiego właśnie doskonaliłam się przez lata w analizie materiałów telewizyjnych pod kątem wykazywania nierzetelności autorów, świadomej manipulacji, kłamliwych treści. W chwili zamknięcia „szczujni” ten rodzaj mojej pracy uznałam za prz...
Czytaj więcej

Pożegnanie z Czytelnikami (na jakiś czas...)

Obraz
To już ostatni tekst, który publikuję w tym miejscu. Wczorajszy wynik wyborów uświadomił mi, że cotygodniowe siadanie do klawiatury nie ma najmniejszego sensu. Od kilku lat chodziłam na protesty, pisałam artykuły, przeprowadzałam wywiady… wszystko z wiarą w to, że pokonamy siły niedemokratyczne, ksenofobiczne, profaszystowskie. Nie pokonaliśmy.  Więcej – Polacy nie wybrali polityka, Polacy na urząd prezydenta wybrali człowieka o przestępczym życiorysie. I żeby to był jeszcze inteligentny i wpływowy boss mafii! Nie, wybrałaś sobie, połowo narodu, tępego wykidajłę dowożącego dziwki klientom do hotelu. Pytanie, ile z nich robiło to dobrowolnie? No cóż, skoro uważasz, połowo narodu, że to prezydent twojej miary i twoich marzeń, to pozostaje mi przyjąć tę wiedzę. Ale gadać z tobą ani do ciebie nie mam już ochoty.  Tak, ta opinia dotyczy tylko połowy wyborców… Ale pamiętacie utyskiwanie, że rząd „nie dowozi”, że za wolno, że mało skutecznie, że żółta kartka, że czerwona… To słowa te...
Czytaj więcej

List Otwarty do Marszałka Sejmu RP, Szymona Hołowni

Obraz
                                                        Szanowny Panie Marszałku, zwracam się   do Pana jako publicystka, jako matka i babcia ale przede wszystkim jako obywatelka Rzeczpospolitej Polskiej, dla której przyszłość kraju to los wszystkich pokoleń, które dziś żyją w granicach naszego kraju, jak i tych, które po nas nadejdą. W ogromnym stopniu ten los zależy od Pana decyzji, Pana odwagi i Pana poczucia odpowiedzialności. Rozumiem, że jest Pan w trudnej sytuacji, ale jeśli ktoś wziął na swoje barki powagę drugiej osoby w państwie, musiał liczyć się z możliwością nadejścia chwil trudniejszych niźli błyskotliwe i pełne humoru prowadzenie obrad sejmu. W tej roli jest Pan oczywiście doskonały, ale jak wiemy, ambicje Pana sięgają znacznie wyżej. Kiedy startował pan w wyborach prezydenckich miał Pan jasno wytyczony szlak, który miał ...
Czytaj więcej