Wieści z Łodzi - Remont ulicy Wojska Polskiego


              Ulica Wojska Polskiego w Łodzi biegnie od Placu Kościelnego aż do zbiegu ulic Grzegorza Palki i Strykowskiej. Czyli, właściwie na całej tej długości była w czasie wojny włączona w strukturę łódzkiego getta.  Pamięta wiele i gdyby tylko mogła mówić... Choć właściwie – mówi wiele. Bo przecież kamienice pamiętają, stoją tu nieprzerwanie od dziesięcioleci (niektóre dłużej, bo ich historia sięga czasów przyłączenia Bałut do Łodzi, a to już ponad sto lat).



 Źródło zdjęcia: https://plus.dzienniklodzki.pl/tag/getto-lodzkie/

Wychowałam się wzdłuż tej arterii, która przecina Stare Bałuty biegiem tramwajowych szyn i rozjeżdżoną, pełną dziur i wybojów jezdnią. I jednym z dziwniejszych miejsc w oczach przyjezdnych kierowców: na wysokości  skrzyżowania z ul. Obrońców Westerplatte by trzymać się swojego pasa ruchu trzeba przeciąć na ukos tramwajowe tory. Autochtoni są przyzwyczajeni, ale nieraz widziałam zakłopotanie na twarzach gości ze świata. A nie brak ich tu, bo przyjeżdżają wycieczki wędrujące śladami ofiar getta, odwiedzający Kuźnię i obóz cygański, w którym zamordowano tysiące ludzi. Zaglądający do domów, które były ostatnim miejscem życia ich rodziców i dziadków, lub miejscem, z którego wywieziono ich w drogę bez powrotu.
Jadąc ulicą Wojska Polskiego mijamy Centrum Dialogu im Marka Edelmana i park Ocalałych. Po drugiej stronie stary park, z niewiadomych mi przyczyn nazwany Skwerem Gdańskim. Dalej – skrzyżowanie z ulicą Sporną (i Pankiewicza), gdzie jest jeden z najlepszych w Polsce szpitali dla dzieci i Akademia Sztuk Pięknych górująca nad okolicą (dosłownie, bo stoi na wzniesieniu).


Źródło zdjęcia: https://uml.lodz.pl/aktualnosci/artykul/gaudeamus-u-artystow-lodzka-asp-uroczyscie-rozpoczela-rok-akademicki-id15476/2017/10/4/

Przy Harcerskiej  możecie zatrzymać się w cudnej knajpce „Ciągoty i Tęsknoty” (http://ceran-dorota.blogspot.com/2018/02/odzka-jakosc-lokalu-ciagoty-i-tesknoty.html) a aleją Chryzantem dojdziecie prosto do Cmentarza Żydowskiego, który jest jednym z cenniejszych łódzkich zabytków. 

 Źródło zdjęcia: http://blogi.mbplp.lodz.pl/kolosbp/2012/10/09/jesienny-spacer-alejkami-cmentarza-zydowskiego/

Od lat ulica Wojska Polskiego, choć tak istotna, tak pełna ważnych miejsc i dla historii i dnia dzisiejszego miasta, była zaniedbana do granic wytrzymałości. Mieszkam tu, więc wiem, o czym mówię. Każdy tutejszy kierowca wie, że przemykając przez skrzyżowanie ze Sporną w kierunku Strykowskiej należy koniecznie zarzucić kierownicą w prawo w stronę przystanku autobusowego. Kto tego nie zrobi może sobie łacno urwać koło. Dziura nie jest specjalnie widoczna, ale za to spektakularnie skuteczna.




I oto dowiaduję się, że ma ruszyć remont, inwestycja warta 114 (miasto planuje pozyskać 74 miliony ze środków unijnych)  milionów złotych, której zadaniem będzie ucywilizowanie przemieszczania się po ulicy Wojska Polskiego. Budowa ruszy w 2019 roku i jest przewidziana na dwa lata. Planowana jest, oczywiście, nowa nawierzchnia, torowiska, wyniesienie peronów przystankowych (może ta egzotyczna krzyżówka przy Obrońców Westerplatte zostanie wreszcie zniwelowana?!) i zniknie  obrzydliwa dziura, która zmusza kierowców do slalomu lub wymiany koła.





Z serwisem Ceran.Press współpracują



GŁÓWNY SPONSOR KSIĄŻKI

A ja Łódź wolę...







Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Awantura w Zgierzu, czyli czego się nie dowiesz z Łódzkich Wiadomości Dnia (TVP3)

Obraz
  https://create.microsoft.com/pl-pl/TVP3 Łódź W jednym ze swoich ostatnich tekstów pisałam o tym, jak fatalnie wygląda kwestia oglądalności w ośrodkach terenowych TVP (w lipcu 2024 była to średnia liczba 83 widzów dziennie).   To bardzo smutne, zważywszy, że ogólnopolskie anteny telewizji publicznej wróciły do standardów, jakich oczekiwali odbiorcy i oglądalność jest znów na bardzo przyzwoitym poziomie („19.30” ogląda ponad półtora miliona osób każdego dnia).   Pojawiło się także kilka znakomitych, nowych formatów, jak choćby „Trójkąt Polityczny” Aleksandry Pawlickiej i Renaty Grochal czy nieco satyryczne – „Kwiatki Polskie”   oraz mój ulubiony „Alfabet Propagandy” z bezcennym udziałem Andrzeja Krajewskiego. Pod okiem Andrzeja Krajewskiego właśnie doskonaliłam się przez lata w analizie materiałów telewizyjnych pod kątem wykazywania nierzetelności autorów, świadomej manipulacji, kłamliwych treści. W chwili zamknięcia „szczujni” ten rodzaj mojej pracy uznałam za prz...
Czytaj więcej

Pożegnanie z Czytelnikami (na jakiś czas...)

Obraz
To już ostatni tekst, który publikuję w tym miejscu. Wczorajszy wynik wyborów uświadomił mi, że cotygodniowe siadanie do klawiatury nie ma najmniejszego sensu. Od kilku lat chodziłam na protesty, pisałam artykuły, przeprowadzałam wywiady… wszystko z wiarą w to, że pokonamy siły niedemokratyczne, ksenofobiczne, profaszystowskie. Nie pokonaliśmy.  Więcej – Polacy nie wybrali polityka, Polacy na urząd prezydenta wybrali człowieka o przestępczym życiorysie. I żeby to był jeszcze inteligentny i wpływowy boss mafii! Nie, wybrałaś sobie, połowo narodu, tępego wykidajłę dowożącego dziwki klientom do hotelu. Pytanie, ile z nich robiło to dobrowolnie? No cóż, skoro uważasz, połowo narodu, że to prezydent twojej miary i twoich marzeń, to pozostaje mi przyjąć tę wiedzę. Ale gadać z tobą ani do ciebie nie mam już ochoty.  Tak, ta opinia dotyczy tylko połowy wyborców… Ale pamiętacie utyskiwanie, że rząd „nie dowozi”, że za wolno, że mało skutecznie, że żółta kartka, że czerwona… To słowa te...
Czytaj więcej

List Otwarty do Marszałka Sejmu RP, Szymona Hołowni

Obraz
                                                        Szanowny Panie Marszałku, zwracam się   do Pana jako publicystka, jako matka i babcia ale przede wszystkim jako obywatelka Rzeczpospolitej Polskiej, dla której przyszłość kraju to los wszystkich pokoleń, które dziś żyją w granicach naszego kraju, jak i tych, które po nas nadejdą. W ogromnym stopniu ten los zależy od Pana decyzji, Pana odwagi i Pana poczucia odpowiedzialności. Rozumiem, że jest Pan w trudnej sytuacji, ale jeśli ktoś wziął na swoje barki powagę drugiej osoby w państwie, musiał liczyć się z możliwością nadejścia chwil trudniejszych niźli błyskotliwe i pełne humoru prowadzenie obrad sejmu. W tej roli jest Pan oczywiście doskonały, ale jak wiemy, ambicje Pana sięgają znacznie wyżej. Kiedy startował pan w wyborach prezydenckich miał Pan jasno wytyczony szlak, który miał ...
Czytaj więcej